اگر چه خانه پر از عکس و نام و نامۀ توست
غریب شهری و زخمت شناسنامۀ توست
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم