هرچه را خواهی بگیر از ما ولی غم را مگیر
غم دوای دردهای ماست مرهم را مگیر..
آن شب زمین شکست و سراسر نیاز شد
در زیر پای مرد خدا جانماز شد
سرباز نه، این برادران سردارند
پس این شهدا هنوز لشکر دارند
آسمان بیشک پر از تکبیرة الاحرام اوست
غم همیشه تشنۀ دریای ناآرام اوست
مادر سلام حال غریبت چگونه است؟
مادر بگو که رنج مصیبت چگونه است؟
نام تو عطر یاس به قلب بهار ریخت
از شانههای آینه گرد و غبار ریخت
این روزها پروندۀ اعمال ما هستند
شبنامههای روز و ماه و سال ما هستند
قلبی شکست و دور و برش را خدا گرفت
نقاره میزنند... مریضی شفا گرفت