امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
جاده در پیش بود و بیوقفه
سوی تقدیر خویش میرفتیم
حق میشود انکار و من انگار نه انگار
منصور سرِ دار و من انگار نه انگار
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است