چیست این چیست که از دشت جنون میجوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون میجوشد
هزار حنجره فریاد در گلویش بود
نگاه مضطرب آسمان به سویش بود
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
چشم تو خراب میشود بر سر کفر
کُند است برای حنجرت خنجر کفر
نفسی به خون جگر زدم، که لبی به مرثیه وا کنم
به ضریحِ گمشده سر نهم، شبِ خویش وقف دعا کنم