ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کربوبلای حرمت
ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستیست لطف جاری او
به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
دل به دریا زد و دل از او کند
گرچه این عشق شعلهور شده بود
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید