ای بحر! ببین خشکی آن لبها را
ای آب! در آتش منشان سقا را
آنکه با مرگِ خود احیای فضیلت میخواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت میخواست
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
نتوان گفت که این قافله وا میماند
خسته و خُفته از این خیل جدا میماند
