پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دستبسته، شکسته، زندهبهگور
کلامش سنگها را نرم میکرد
دلِ افسردگان را گرم میکرد
ای بحر! ببین خشکی آن لبها را
ای آب! در آتش منشان سقا را
آنکه با مرگِ خود احیای فضیلت میخواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت میخواست
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد