خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
عمری‌ست انتظار تو ای ماه می‌کشم
در انتظار مهر رخت آه می‌کشم
صبحی دگر می‌آید ای شب زنده‌داران
از قله‌های پر غبار روزگاران
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
ما را دلی‌ست چون تن لرزان بیدها
ای سرو قد! بیا و بیاور نویدها
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
یکی از همین روزها، ناگهان
تو می‌آیی از نور، از آسمان
