ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کرب‌وبلای حرمت
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستی‌ست لطف جاری او
نشان در بی‌نشانی‌هاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
«بشنو از نی چون حکایت می‌کند»
شیعه را در خون روایت می‌کند
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
