خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
ای قوم به حج آمده در خویش نپایید
از خود بهدرآیید که مهمان خدایید
دل را به نور عشق صفا میدهد نماز
جان را به ياد دوست جلا میدهد نماز
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
دل به دریا زد و دل از او کند
گرچه این عشق شعلهور شده بود
بهار آمد بهار من نیامد
گل آمد گلعذار من نیامد