می‌گوید از شکستن سرو تناورش
این شیرزن که مثل پدر، مثل مادرش...
سر تا به قدم آینۀ حسن خدایی
کارش ز همه خلق جهان عقده‌گشایی
زنی شبیه خودش عاشق، زنی شبیه خودش مادر
سپرده بر صف آیینه دوباره آینه‌ای دیگر
پیش چشمم تو را سر بریدند
دست‌هایم ولی بی‌رمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
ای همه جا یار رسولِ خدا
محرم اسرار رسولِ خدا
گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی
