ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتش‌دان شده
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
پیش چشمم تو را سر بریدند
دست‌هایم ولی بی‌رمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
