ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
مشتاق و دل‌سپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
