موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
گوش بسپار که از مرگ خبر می‌آید
خبر از مرگ چنین تازه و تر می‌آید
با هیچ‌کس در زندگی جز درد هم‌پا نیستم
بی‌درد تنها می‌‌شوم، با درد تنها نیستم
احساس از هفت آسمان می‌بارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...
