ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
