هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دل‌سپرده را قطع کنید
آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
اگر خدا به زمین مدینه جان می‌داد
و یا به آن در و دیوارها دهان می‌داد
