کمر بر استقامت بسته زینب
که یکدم هم ز پا ننشسته زینب
داشت میرفت لب چشمه سواری با دست
دشت لبریز عطش بود، عطش... اما دست...
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
بیاور با خودت نور خدا را
تجلیهای مصباح الهدی را