اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
دری که بین تو و دشمن است خیبر نیست
وگرنه مثل علی هیچکس دلاور نیست
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود