تا با حرم سبز تو خو میگیرم
در محضر چشمت آبرو میگیرم
من كیستم؟ کبوتر بیآشیانهات
محتاج دستهای تو و آب و دانهات
تابید بر زمین
نوری از آسمان
چشمهایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود