خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
رسانده‌ام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم
