موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
احساس از هفت آسمان می‌بارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
ای مشعل دانش از تو روشن
وی باغ صداقت از تو گلشن
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...
