بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
