ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
او آفتاب روشن و صادق بود
گِردش پر از ستارۀ عاشق بود
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
باید از فقدان گل خون‌جوش بود
در فراق یاس مشكی‌پوش بود
تا به کی از سخن عشق گریزان باشم؟
از تو ننویسم و هربار پشیمان باشم؟
