موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
احساس از هفت آسمان میبارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...