عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
کجاست زنده‌دلی، کاملی، مسیح‌دمی
که فیض صحبتش از دل بَرَد غبارِ غمی
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
