وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
دری که بین تو و دشمن است خیبر نیست
وگرنه مثل علی هیچ‌کس دلاور نیست
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود
