خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
بی‌تاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
