چیست این چیست که از دشت جنون می‌جوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون می‌جوشد
هنگام سپیده بود وقتی می‌رفت
از عشق چه دیده بود وقتی می‌رفت؟
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
نفسی به خون جگر زدم، که لبی به مرثیه وا کنم
به ضریحِ گمشده سر نهم، شبِ خویش وقف دعا کنم
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
