خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
داشت می‌رفت لب چشمه سواری با دست
دشت لبریز عطش بود، عطش... اما دست...
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
به صحرا بنگرم، صحرا تو بینم
به دریا بنگرم، دریا تو بینم
دلا غافل ز سبحانی، چه حاصل؟
مطیع نفس و شیطانی، چه حاصل؟
خدایا! داد از این دل، داد از این دل
که یک‌دم مو نگشتُم شاد از این دل
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
