پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیس‌تر، بال و پرش تازه
گل کرده در ردیف غزل‌های ما حسین
شوری غریب داده به این بیت‌ها حسین
بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
به صحرا بنگرم، صحرا تو بینم
به دریا بنگرم، دریا تو بینم
دلا غافل ز سبحانی، چه حاصل؟
مطیع نفس و شیطانی، چه حاصل؟
خدایا! داد از این دل، داد از این دل
که یک‌دم مو نگشتُم شاد از این دل
