خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود
