پشیمانم که راه چاره بر روی شما بستم
سراپا حیرتم! از خویش میپرسم چرا بستم؟
یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
عمری به جز مرور عطش سر نکردهایم
جز با شرابِ دشنه گلو تر نکردهایم