خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
دل گفت مرا علم لَدُنّی هوس است
تعلیمم کن اگر تو را دسترس است
این جاده که بی‌عبور باقی مانده
راهی‌ست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
