خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
خبر رسید که در بند، جاودان شده‌ای
ز هر کرانه گذشتی و بی‌کران شده‌ای
خاموش ولی غرق ترنّم بودی
در خلسۀ عاشقانه‌ات گُم بودی
مسافری که همیشه سر سفر دارد
برای همسفران حکم یک پدر دارد
رسانده‌ام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم
