ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
مردم که شهامت تو را میدیدند
خورشید رشادت تو را میدیدند
تابید بر زمین
نوری از آسمان
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام