ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
این چه خروشیست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود