گودال قتلگاه است، یا این که باغ سیب است؟
این بوی آشنایی از تربت حبیب است
زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست
از زخم شناسنامه دارند هنوز
در مسجد خون اقامه دارند هنوز
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
ز آه سینۀ سوزان ترانه می‌سازم
چو نی ز مایۀ جان این فسانه می‌سازم
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
بی‌زره رفت به میدان که بگوید حسن است
ترسی از تیر ندارد زرهش پیرهن است...
