کودکی سوخت در آتش به فغان، هیچ نگفت
مادری ساخت به اندوه نهان، هیچ نگفت
به رغم سیلی امواج، صخرهوار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
باید که تن از راحت ایام گرفتن
دل را، ز صنمخانۀ اوهام گرفتن
آه میکشم تو را با تمام انتظار
پر شکوفه کن مرا، ای کرامت بهار
