غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
تا گلو گریه کند، بُغض فراهم شده است
چشم‌ها بس که مُطَهَّر شده، زمزم شده است
الهی سینه‌ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنی‌بخش زبان‌ها
حلاوت‌سنج معنی در بیان‌ها...
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
