تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد؟
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد؟
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
بر قرار و در مدارِ باوفایی زیستی
ای که پیش از کربلا هم کربلایی زیستی
بوی خداست میوزد از جانبِ یمن
از یُمنِ عشق رایحهاش میرسد به من
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است