عید آمده، هر کس پی کار خویش است
می‌نازد اگر غنی و گر درویش است
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
قندیل و شمعدان و چراغان
آیینه و بلور و کبوتر
کوه آهسته گام برمی‌داشت
پیکر آفتاب بر دوشش
جاده مانده‌ست و من و اين سر باقى مانده
رمقی نيست در اين پيکر باقى مانده
