خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
امشب ز غم تو آسمان بی‌ماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
به لحظه لحظۀ دوری، به هجر یار قسم
به دیر پایی شب‌های انتظار قسم
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
کاش در باران سنگ فتنه بر دیوار و در
سینۀ آیینه را می‌شد سپر دیوار و در
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
در کوچه، راه خانۀ خود گم نمی‌کنی
از تب پُری، اگرچه تلاطم نمی‌کنی
