رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
می‌رسم خسته می‌رسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
در جام دیده اشک عزا موج می‌زند
در صحن سینه شور و نوا موج می‌زند
با آن که آبدیدۀ دریای طاقتیم
آتش گرفته‌ایم که غرق خجالتیم
