خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بی‌کران دارد
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم
