مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
قندیل و شمعدان و چراغان
آیینه و بلور و کبوتر
کوه آهسته گام برمی‌داشت
پیکر آفتاب بر دوشش
تا داشته‌ام فقط تو را داشته‌ام
با نام تو قد و قامت افراشته‌ام
جاده مانده‌ست و من و اين سر باقى مانده
رمقی نيست در اين پيکر باقى مانده
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
