بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
غزل عشق و آتش و خون بود که تو را شعر نینوا می‌کرد
و قلم در غروب دلتنگی، شرح خونین ماجرا می‌کرد
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
