بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بی‌کران دارد
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
