خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
آدم در این کرانه دلش جای دیگریست
این خاک، کربلای معلای دیگریست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است