خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
آدم در این کرانه دلش جای دیگریست
این خاک، کربلای معلای دیگریست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است