پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
گفت رنجور دلش از اثر فاصلههاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدلههاست
آدم در این کرانه دلش جای دیگریست
این خاک، کربلای معلای دیگریست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند اماننامه کبوتر نشده